Er blijft dan een rust over voor het volk Gods.
Hebreeën 4:9
Wat gaat u doen in de vakantie? Een veelgehoorde vraag met het veelgehoorde antwoord ‘in ieder geval een beetje tot rust komen’. Dat klinkt ons vertrouwd in de oren, maar hoe komt u tot rust? En waar vindt u de echte rust? U komt alleen maar echt tot rust bij God, door Christus. Want God rust al sinds de schepping en u komt alleen maar bij die reeds rustende God tot rust. Na de zevende scheppingsdag is God gaan rusten van Zijn werk, dat Hij gemaakt had. Toen is de rust van God begonnen en die duurt nog steeds voort, want de zevende dag is nog niet afgesloten.
De eerste zes scheppingsdagen zijn afgesloten met de woorden ‘toen was het avond geweest en het was morgen geweest’. Maar na de zevende dag (Gen. 2:1-3) vinden we die woorden niet. De rust van God is dus toen begonnen en duurt nog altijd voort. En in die rust moeten u en ik in gaan, willen we werkelijk tot rust komen. Bij God. En God heeft op twee manieren aan de mens een herinnering gegeven aan Zijn rust. De eerste herinnering is de wekelijkse sabbat. Sinds de schepping is de rustdag elke week een herinnering aan de rust van God. En de tweede herinnering is het land Kanaän, waar het volk van Israël introk Ook wel het land van de rust genoemd (Hebr. 4:8).
Maar zowel de rustdag als het land Kanaän zijn alleen maar herinneringen aan de rust van God, tekenen van de rust van God. Ze zijn niet de rust zelf. Want als het volk van Israël al eeuwen de sabbat houdt en als het volk al 400 jaar in het beloofde land is, dan zegt David in psalm 95 dat ze daarmee nog niet in de echte rust zijn ingegaan. Ze kunnen nog steeds buiten de ware rust blijven óf er in gaan. Hoe komen ze er in? In die echte rust, in de rust van God, komen ze alleen door geloof. En zoals het toen was, zo is het nog altijd. Zodra u door waar zaligmakend geloof overgaat in Christus, gaat u ook over in de rust van God. Dan breekt in uw de eeuwige sabbatsrsust al aan, zoals de catechismus het zegt: ‘dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, den Heere door Zijn Geest in mij werken late, en alzo de eeuwige sabbat in dit leven aanvange.’ (HC 103).
En al zal het in dit leven altijd ten dele zijn, de ware rust is begonnen en er komt een uitzien naar wat we vinden in psalm 37:6 (ber.) ’t Zachtmoedig volk zal eens den vollen vrede Genieten, in de zoetste rust verblijd, Dat is de rust die overblijft voor het volk van God.
Ds. H. Ottema